عاشقا نه های غزل

تو زخمی پر از ناله زخمی عمیققرین غم و درد و آه و دریغتو داغی که یکباره گل کرده ایچراغی که یکباره گل کرده ایطنین نوایی شکسته توییو در خاک و در خون نشسته توییتو ای کوچه هایت به رنگ غروبهمیشه هوایت به رنگ غروبهلا محض فریاد خاموش قرنفلسطین عزیز فراموش قرنتو ای زخم خورده پلنگ غیوریل صف شکن صخره ی پر غرورتو فریاد محضی تو شب نیستیتو از ما جدا یک وجب نیستیفلسطین غمت را فراموش کنطنین صدای مرا گوش کنمبادا تو را زیر پا بنگرمو از دین و قرآن جدا بنگرممبادا یهودی صدایت کنندمبادا مبادا جدایت کنندتو ای زخمی گرگهای پلیدتو ای سرزمین صبور ای شهیدهلا قبله ی اولین منیغم اول و آخرین منیدلم بود و شب شب که دیرینه بودسکوتی پر از نفرت و کینه بوددلم بود و یک مشت شمع غریبگرفتار پروانه ای خود فریبشب از هر طرف پنجه افکنده بودشب از گریه و رنج آکنده بودکه یک پنجره ناگهان باز شدصدای کسی رعشه انداز شدهلا مردمان پایداری کنیدو دشمن همینجاست یاری کنیدهمین جا همین جا کنار شمافرازنده ی چوب دار شماشما را تب می پرستی چکارشما را به افیون و مستی چکارخدا بشکند شک و تردیدتانبه گریه نشیند شب عیدتانهلا غزه را غم فرا آمده استبه درد و محن مبتلا آمده استجهود زمان بس ستم ریختندبه هرکوچه اش گرد غم ریختندببین شهر را شعله سرکش گرفتو یک باغ لاله که آتش گرفتغم و درد و آه فغان را ببینزمین خوردن کودکان را ببینببین تکه تکه تن و دست و سرببین کودکانی شده بی پدرجهود آنچنان آتش افروختندزمین و زمان را بهم دوختندامام زمان زندگی تیره شدو ظلم و ستم بر همه چیره شدیکی مثل آلاله پرپر گذشتببین کودکی را که بی سر گذشتببین دست آلاله را بسته اندببین زخمها را که پیوسته اندجهان را سراسر خباثت گرفتزمین بوی گند سیاست گرفتپدر داغ مرگ پسر را چشیدو آفت از عاشقا نه های غزل...